جودی آبوت درون من-1

عروس هنوز خودش در تالار نبود. ما یک گوشه نشسته بودیم و به نفرات حاضر در مراسم نگاه می‌کردیم. توی ذهنم کلی سوال بود. اما از فاطمه نپرسیده بودم. منتظر بودم بعد از عروسی یک روز با او قرار بگذارم و بیرون ببینمش و آن‌وقت ماجرا را به هر اندازه که خودش مایل است و دوست دارد برایم تعریف کند. فقط در همین حد می‌دانستم که با یک روحانی ازدواج کرده است. همین. اما دوست دیگرم اطلاعاتش از من بیشتر بود. چون برخلاف من که چیزی نپرسیده بودم، سوالاتی کرده بود و مثلا می‌دانست او قرار است راهی شهری دیگر شود. من اما همان‌جا در تالار بود که از این موضوع با خبر شدم، وقتی خواهر عروس لحظاتی کنارمان نشست و گفت فاطمه دارد می‌رود به قم. راستش کمی جا خوردم. مثل همیشه خیال می‌کردم حالا کلی فرصت برای بیرون رفتن داریم. این ماه نشد، ماه بعد. امسال نشد، سال بعد. انقدر با او قرار نگذاشتم و بیرون نرفتم که آخرش این شد. البته که می‌خواستم، اما او هم از جایی به بعد انقدر مشغول کار شد که حتی روزهای تعطیلش هم وقت زیادی نداشت. بالاخره فاطمه از راه رسید. و راستش او متفاوت‌ترین عروسی بود که تا به حال دیدم. از این رو که برخلاف عروس‌های دیگر، همه را صمیمانه در آغوش می‌گرفت و بغل می‌کرد ،با آن‌ها گپ می‌زد و انگار خودش یکی از مهمانان بود. اما عروس‌های دیگری که من می‌شناختم عموما در روز عروسی، پس از پشت سر گذاشتن یک روز خسته‌کننده، خیلی سنگین و باوقار لحظه‌ای کنار هر میز می‌ایستادند و سلامی می‌کردند و بعد هم می‌رفتند در جایگاه عروس و داماد می‌نشستند. اما فاطمه این شکلی نبود. یک لحظه رفتم دستم را بشویم که خواهرم آمد و گفت فاطمه آمده سر میزمان. گفتم سر میز ما؟ وقتی برگشتم دیدم دارد با دوست دیگرمان گفتگو می‌کند. گف جودی آبوت درون من-1...

آن اوایل دنبال قهرمان می‌گشتم. دنبال کسی که با آمدنش معجزه‌وار گره از مشکلات ریز و درشتمان باز کند و گنج‌های پنهان و نادیدنی یا فراموش‌شده ایرانمان را آشکار سازد. کسی که با خود فراوانی بیاورد، صلح بیاورد، ایمان و شادکامی. نمی‌دانم چرا رئیس‌جمهور را با منجی و موعود اشتباه گرفته بودم. البته که در این شرایط هم بی‌نیاز از روی کار آمدن فردی نجات‌دهنده نیستیم. ما نیازمند آمدن کسی هستیم که نگاه درستی به ظرفیت‌های داخلی سرزمینمان داشته باشد و میراث‌دار خوبی برای گنج‌هایمان باشد. اما به طور کلی حساسیتم روی این موضوع نسبت به سال‌های گذشته خیلی بالاتر رفته بود و برای همین هم در مناظرات نخست و میزگردها قهرمانم را پیدا نمی‌کردم. کسی راضی‌ام نمی‌کرد. بلاتکلیفی بدی بود. حتی فکر کردن به سوابق اجرایی نامزدها و اینکه هر یک کِی و کجا چه کرده است و چه نکرده است هم تاثیر چندانی نداشت. به ناچار سطح توقعم را پایین‌تر آوردم و کمی واقع‌گرایانه‌تر به مسئله اندیشیدم تا آدم خود را پیدا کنم. و حالا نمی‌گویم کاملا اما تا حدی موفق شدم و تصمیم خود را گرفتم. فردا با مهر به ایرانمان پای صندوق رای می‌روم و امید دارم و دعاگویم، نام آن کس که به واقع به صلاح ایران و ایرانی است از صندوق‌های رای در بیاید و روزگاری خرم‌تر از پیش در انتظارمان باشد. جودی آبوت درون من-1...

پاسخ: سلام بانوخوشحالم که نظر شما رو پای این پست می‌بینم. آن هم علی‌رغم اینکه مشغله‌هاتون بیش از پیشه و با خوندن پست‌هاتون در جریانش هستم.با اینکه بنده تحلیل‌های خودم رو از آمار (یا اصلا بگیم برداشت‌های شخصی و غیرکارشناسانه خودم رو) اینجا ارائه نکردم و فقط همه رو دعوت کردم به تامل در این آمار، اما کسانی که برخلاف شما شناختی از این وبلاگ ندارن، احساس کردن لابد دارم خیلی چیزها رو زیرسوال می‌برم. در صورتی که احتمالا شما می‌دونین من با بیشتر سخنان شما موافقم.صمیمانه متشکرم از اینکه این پیام رو نوشتید. به این دلیل که در کنار زوایای دید مختلفی که نسبت به این موضوع وجود داره ( و هر زاویه‌دید هم برخاسته و تاثیرپذیرفته از مجموع باورها و عقاید و تجربیاتِ نفر به نفرمونه)، با افزودن زاویه‌دیدتون کمک کردین از جنبه مثبت ماجرا هم بهش نگاه کنیم. چیزی که من در این سال‌ها بهش رسیدم این بوده که هرگز به یک دید و نگاه جامع و کامل نمی‌رسم اگر فقط شنونده یا خواننده نظرات گروه خاص و محدودی باشم، یعنی اگر فقط با کسانی که دقیقا مثل خودم فکر می‌کنن گفتگو یا معاشرت کنم. چنین گفتگویی رشد محدودی رو هم به دنبال داره. بنابراین از یادآوری و ذکر مواردی که فرمودین بسیار سپاسگزارم.بله. در اقلیت بودن یا در اکثریت قرار گرفتن معیار خوبی برای تشخیص درستی یا نادرستی یک مسیر یا عقیده نیست.اما چرا اینجا دارم از اعداد و ارقام و توجه به اون‌ها صحبت می‌کنم؟ من دوستانی دارم از گروه‌های مختلف فکری. دوستان اصول‌گرا و متدین، دوستان اصلاح‌طلب و حتی دوستانی که تعلقی به مذهب ندارن. البته که میزان صمیمیت و ارتباطم هم با هر گروه متفاوته اما منظور اینکه به هرحال تلاشم رو کردم با حذف یک گروه، اون‌ها و طرزفکرشون رو نادیده نگیرم.در جودی آبوت درون من-1...